yazıyorum ben yaaaaa

bazen çok gaza gelip roman yazayım lan diorum sonra lavaboya gidip yüzüme su vuruyorum geçiyor. ama olur gibi lan olmayacak şey deil. çevremden pek de olumlu tepki alamadım bu fikrimi paylaşınca. feysbukta şeyettim şık deildi gelen yorumlar falan. inceden bi olumsuz tepkiler ile karşılaştım. (olumsuz tepki de hafif kaldı bayaa. yoksa resmen taşak geçtiler)

büyük büyük yazsam, şöyle kafadan b 15-20 sayfalık önsözü birine kitlesem, (merhaba emre naaber?) 100 sayfa falan bişiy çıkar gibi. o da yeter lan. keriz gibi her biri tuğla gibi 12 cilt yazacak deilim ya. döşerim 100 sayfayı, piyasanın kralı roman yazarım gibi. sonra dayarım imza gününü, dayarım ''tabi kişinin günümüz toplumundaki yanlızlığını da irdeledim'' gibi yalan açıklamaları. hatta dizisi de çekilir. (Andaç Esgel'in ölümsüz eseri Vay Be Ne Acağyipmiş salı 21.30 da KanalD de.) gündeme damgasını vuran seksli sahneleri falan da olur her hafta.

bu gazla yeni sayfa açıyorum wordde. arkada açık mavi fon bi huzur veriyor gevşiorum falan... sonra yazasım gelmiyor lan. o gevşeme bitiriyor. zaten kurgulanmış çok da net bişiy yok kafada öyle. işte böyle bi tip olur onun ve çevresndeki bi takım diğer tiplerin başından türlü olaylar geçer ve finalde hepsi bambaşka karakterlere dönüşür. (ya da dönüşmez) tıpkı ömer seyfettinin ölümsüz eseri kaşağı gibi.

önsöz işine bakacak adam bulsam (tekrar merhaba emre, nassın?) daha bi kararlı olurum belki. ''hacı önsöz hazır, al buyur dayadım 20 sayfayı'' dese o akşam oturur yazarım belki. belki de sabah erken kalkar yazarım ama şeyederim bi şekilde. hem lost da bitti. fringe sezon finali yaptı. her hafta ikisini izlemeye ayırdığım zamanda kol gibi roman yazarım lan. gerçi askerden dönen koç yiğitlerin bitmez tükenmez askerlik anıları ile içmekten kafamı kaldıramıyorum ama geçer bu ''elazığlı bi çavuş vardı beni çok severdi''li günler de. adamlar olarak içip, her geçen dişinin götüne bakıp ''hasretimsin'' denen acı günler bunlar. ama geçecek. o zaman da kazanan türk edebiyatı olacak