ikinci sebebi de bi takım gıdalar falan yerken sehpanıhn üstüne koyup sehpanın masanın anasını skmemek için genelde ıkea kataloğu üzerine koyuyorum. kafam rahat oluyor. ''dur masaya koymayım da tavanın altına bi dergi koyayım'' diyip gidip çizgi romanlarımın arasından Hellboy cildi getiren adamı zaten evden kovuyorum. daha sonra arayıp geliyorum falan dediğinde ''yok aga bi takım olaylarım var'' diye reddediyorum. gerçi ''bi takım olaylarım var' diyince karşıdaki insan mutlaka ''ne olayın var yeeaa? geliyorum ben'' falan diyebiliyor. o bakımdan en güzeli ''evde değilim dayıma gittim'' demek. o zaman anlayışla karşılanıyorum. çünkü insanların genel olarak birbirlerinin dayısına saygısı muazzam.
bi de maçtan sonra evde bi takım adamlarla içerken bi ara tuvalete gidip döndüğümde ortamda ''bence dünyada en çok şarkı yapılan şehir istanbul abi'' geyiği dönüyordu ki iyice canım sıkıldı. ''kaliforniya da olabilir neticede hotel california var, kalifornikeyşın var hatta california über alles var ama o pank olduğu için sayılmaz'' diye gereksizce uzatıldı tartışma.
'' bayburt da olabilir. De Get Bayburt var şu an da bilemiyorum ama başka şarkılar da yapılmış olabilir bayburt ile ilgili'' diye düşünüdüm. bilinçaltım bana İzzet Altınmeşe düşündürüyorsa muhakkak bir sebebi vardır. yaşadığım hayal kırıklığı sandığımdan da büyüktü belki de bilemiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder