82-88 gibi doğumlu her gencimiz gibi benim de orta okulda sınıfımda cranberries dinleyen kız çocuğu vardı. inyoooheee inyoheeeaaaa zaaambeee zumbe diye çığıran bu nesil sonra ne oldu bilemiyorum, merak da etmiyorum zaten (dişi olmalarına rağmen bu kadar ilgisiz olabliyorum evet) . ince sesli bu tiplerin kafamı skmesiyle o dönem yaşadığım acılar nedeniyle önümdeki uzun yıllar boyunca rabbim bana hisli gibi yabancılı müzik dinletmesin diye çok dua etmiş bi insan olarak nasıl olur da bi haftadır hayvanlar gibi Amebix -Darkest Hour dinliyorum onu bi türlü şeyedemiyorum.
I'm not scared of dyin, and I don't really care
If it's peace you find in dying well
then let my time to be near
...diyen bi şarkıyı ''aman kış günü vitaminimden geri kalıp da hasta olmayım'' diyerek portakal sıkarken dinlemek garip hissetiriyor bana. ya da:
and when I'm dead
and when I'm gone
there will be one child born
and a world will carry on
...derken benim resimdeki ünlüleri tanıyabildiniz mi linkine tıklayıp ''aaa hande ataizi ne acaipmiş küçükken'' diye şaşırmam falan nebliym sanki adamlar gelip beni tartaklayacak gibi geliyor bazı bazı. tamam adamlar da 25 sene evvel ''dur bi parça yapalım herkesin amınakoyalım intihara meyilli olsun ibneler'' dememiştir ama görseler eminim ''hiç olmassa o şampiyon cim bom yazan twiggy terlikler ayağıdayken dinleme lan'' derler. crust adam yediremez kendine twiggy terlik ile aynı paydada buluşmayı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder